Als kind liep Ioannis Skrafnakis vaak blootsvoets door de heuvels van Kreta, waar de geur van oregano, salie en tijm als een onzichtbare deken over het landschap lag.
Zijn grootmoeder kende de geheimen van elk kruid. Een snijwondje? Wat olijfolie en een beetje bijenwas. Een verkoudheid? Een damp van rozemarijn en honing. De natuur was hun apotheek — puur, vertrouwd, en altijd dichtbij.
Toch, toen Ioannis volwassen werd, koos hij voor een andere weg. Hij verruilde de geur van wilde lavendel voor die van steriele gangen in het ziekenhuis van Heraklion. Jarenlang werkte hij er, toegewijd en zorgvuldig, in de wereld van medische technologie en sterilisatie. Hij verdiepte zich in preventieve zorg en hygiëne — alles om mensen gezond te houden.
Maar ergens, diep vanbinnen, bleef er iets knagen. Elk bezoek aan zijn geboortedorp herinnerde hem aan de eenvoud van vroeger. Aan hoe de aarde zelf voor je kon zorgen. En hoe meer hij leerde over de moderne geneeskunde, hoe sterker zijn verlangen werd om terug te keren naar iets fundamentelers. Terug naar de oorsprong. Naar de kracht van de natuur.
Op een zachte voorjaarsavond in 2007, toen de lucht boven Kreta tintelde van de geur van bloeiende citrus en het zachte geritsel van olijfbomen, namen Ioannis en zijn vrouw een beslissing die hun leven voorgoed zou veranderen. Beiden hadden hun wortels in de wetenschap — hij in de medische wereld, zij als chemicus — maar hun hart klopte op het ritme van de natuur.
Ze zaten aan de keukentafel van hun oude familiehuis, omringd door potjes, flesjes en kruiden die al generaties lang in hun familie gebruikt werden. Lavendel, salie, bijenwas, rauwe olijfolie. Geen van beiden geloofde nog in het idee dat echte verzorging uit laboratoria moest komen.
Die avond werd Evergetikon geboren — een naam die ‘weldoener’ betekent in het Grieks. Maar het was meer dan een naam. Het was een belofte. Geen trend of commerciële droom, maar een roeping: om mensen weer te verbinden met de kracht van de aarde. Met verzorging die niet camoufleert, maar ondersteunt. Niet vervreemdt, maar herinnert.
Evergetikon werd hun ode aan Kreta. Aan de wijsheid van grootouders, aan de eenvoud van natuurlijke ritmes, aan de overtuiging dat schoonheid begint bij gezondheid en respect voor je lichaam — én de wereld om je heen.